Өлеңдер ✍️

Ұлтына, тегіне әсте қарамайды
Адамды тек дарыны даралайды.
Ойменен әрбір істің парқын танып,
Не жақсы, не жаманды саралайды.
Ондайды бала жастан Алла демеп,
Тобынан шоқтығы озық тұрады ерек.
Аймағы әр ісіне тәнті болып,
Халқына тарайды аты деген зерек.
Зеректік алып шығады асулардан,
Ондайда болады ылғи ғасыл арман.
Әр істе қабілеті дараланып,
Тау табыс тұрады оны тосып алдан.
Қояды Алла өзі ұмсындырып,
Ілгері, тек ілгері ұмтылдырып.
Таудайын талабына нұр құйылып,
Әр ісін өткереді ырқын біліп.
Академик Зәки Ахмет осындай жан,
Жаралған бар тұлғасы намыс-ардан.
Тамамдап он бес жаста онжылдықты
Он тоғызында ВУЗ бітіріп диплом алған.
Сол жылы-ақ Ленинград барып жетті,
Академияға аспирант болып өтті.
Саралап Лермонтов пен Абай жырын
Шығыстанушыларды тәнті етті.
Жетелеп жастай бойға қонған дарын,
Ноқталап ғылымның дүр арғымағын,
Жиырма екі-ақ жаста атанды ол ғұлама
Таңдантып Ленинград ғалымдарын.
Табысын бұдан соңғы білесіздер,
Өлшеусіз ел ісіне үлесі дер.
Ғылымда ол алмаған шың қалған жоқ,
Бұйырды талай атақ дүр есімдер.
Әлемге бүгінгі күн аты кетіп,
Әйгілі академик Ахметов
Зәкиді ел қазақ боп танып асқақ
Жетпісін тойлап жатыр дүрілдетіп.
Мерейтой құтты болсын жан бауырым,
Өзіңе дән риза ел, қауымың.
Сөз сырын саралаған саңлақ дүлдүл,
Әлемді шарлай берсін самғап үнің.
Сыйласам коп емес-ау ат та, атан
Мен емес кінәлі оған нарық қатаң...
Ішінде торқалы тон жүре берсін
Иығыңа апаң жапқан зерлі шапан.

07.10.1998 жыл.