Өлеңдер ✍️

Өмірге тура қарап бойлағанды,
Қайыса халық қамын ойлағанды,
Ардақтап, азамат деп айтқан абзал
Әрқашан адамдығын жоймағанды.
Көлгірсіп күшті алдында тұрмағанды,
Әз ойын әділеттен бұрмағанды,
Өз малым түгел, өлсең өзің біл деп...
Іс жөнін құлқыны үшін бұрмағанды.
Әмісе сөзі түзік, ойы адалды,
Ұнатпас дәсерсітіп бояғанды,
Қаһарға «тіл кеспек жоқ» деп қасқайып,
Қасиетін дар алдында жоймағанды.
Көретін көптің күйін өз қосындай,
Қалмайтын халық десең сөз қоса алмай,
Әділет тұрған жерде ғана тұрар,
Профессор Кәкішұлы жан осындай.
Іңкәрі ғылым болып ұйыған-ды
Талғамай талаптыға нұр құйған-ды.
Жетелеп, жебеген соң өсер жасқа
Парасат биіктері бұйырған-ды.
Әйгілі, лауазымды сан адамдар,
Бүгінгі нарықты нық қалағандар,
Мамандар, талай доцент, профессорлар
Алдынан Тұрсынбектің тарағандар.
Түнекте қалған бір кез жарқын арман
Тарихта ақ таңдақ боп айқындалған.
Күш салып көп күңкілден арашалап,
Жолына шашты шуақ Сәкен салған.
Еңбегі ел алдында ұшан-теңіз,
Ғылымда салған ізін сонар деңіз.
Тұрсынбек қаламынан қанаттасып,
Жәйді өркен сын мен ғылым өрлеп егіз.
Мерейтой жеті асқар құтты болсын,
Бойыңа бітпес жігер қуат қонсын.
Ақынның берер саған ақ батасы —
Өмірін енді жасар ұжмақ болсын!