Өлеңдер ✍️

Егіліп мұң шағып едім,
Есінеп ой бөлмедің.
Ұйқас құрып бос лағып едің,
Қажет деп бой бермедің.
Гейне

Келе қоймай, кешеуілдеп бұл көктем
Қырсауланып, қыза коймай күн көктен.
Қуана алмай көктем бар деп қызықтап
Адамдардың көк базарда күні өткен.
Келе қоймай, кешеуілдеп бұл көктем
Қырсауланып, қыза қоймай күн көктен.
Көктем көңіл бизнесменде бос жатып
Вольво мінген, адамдай ақ тер төккен.
Келе қоймай, кешеуілдеп бұл көктем
Қырсауланып, қыза қоймай күн көктен.
Көтере алмай үстінде үлде-бүлдесін
Бай қызының ғана жүзін нұр өбкен.
Келе қоймай, кешеуілдеп бұл көктем
Қырсауланып, қыза коймай күн көктен.
Көктем гүлін терер сәби қол жайып
Базарда тұр, көрген жүрек дір еткен.
Келе қоймай, кешеуілдеп бұл көктем
Бұл көктемде кім көңілді, кім өктем?
Жоқ-жітіктің қабағында қар борап,
Көрінбейді көктем жырын түлеткен.
Келе қоймай, кешеуілдеп бұл көктем
Күлкілер жоқ, түлкілер коп кіл өктем.
Аяқ басу ақша, қылмыс болған соң
Қабақ жазып күлмей қойды күн көктен.
Күн екеш күн күлмей қойды көктегі,
Маусым болды, шекеден күн өтпеді.
Есі бардың есеңгіреп қалмаған
Есінде қалар мынау нарық көктемі.

26.04.1995 жыл.