Өлеңдер ✍️

1
Көз тартар табиғаты емес ерек,
Жалтыр бет, жалаңаш тау, терең өзек
Түбімен сараң акқан шағын өзен
Қарайды жардан бойлап тал мен терек.
Жиекте тұма көздер бұрқ-бұрқ қайнап,
Өзенмен тоғысады жылжып жайлап.
Шипа су ыстықтығы қырық бес сельси
Балдақпен келген қайтады құлынша ойнап.
Аңшылар дару болар мұның сырын
Ерте ашқан,
Тек алынбай қолға бұрын
Келген ғой,
Шипа екенін көп кеселге
Тауыпты кейінірек зерттеп ғылым.
Мен оны санамаймын тізіп, теріп,
Күмәншіл табылса өзі қайтсын көріп.
Жазылып науқасынан айығады
Жылына сан мыңдаған адам келіп.
Осыған ат берілген
Барлық деген
Тізесін бұған жол сап нар бүкпеген
Тәрізді
Қайырымды әз табиғат
Берген — ақ
Жомарттықпен,
Нарлықпенен.
Барлықтың мағынасын түсіне алсақ,
Пайымдап, парықтасақ кетпей жаңсақ.
Өзіңнен өз қажетің шығып, бар боп
Отыру қиялдамай байлық аңсап.
Сол байлық ойлап тұрсам, осы «Барлық»
Түзелсең науқасыңнан айығып, арылып,
Отырсаң бар боп, cay боп тірлік етіп
Болар ма бұдан артық молдық, барлық.
Байлыққа қазақ, жері емес кенде
Жалған деп айта алар қайсы пенде
Адал да аңқау, жалқау қазағым деп
Тәңірінің өзі сыйлап берген көмбе.
Беу жұртым, бұл жеріңнен не шықпайды
Болмас еді игере алсаң несіп қайғы.
Амал не орталығың өз билігіңді
Өзіңе беруге әзір асықпайды.