Өлеңдер ✍️

  20.09.2021
  165


Автор: Тұрсынхан Әбдірахманова

Қарызға...

Сұрадың, қарыз дедің,
Жәрдемді парыз дедім...
Ол сәтте мен ғажайып
Ақын ем, нағыз едім.
Енді өзім қайта аларда,
Кең дүние шайқалар ма!
Әуе айна, жер тебіңгі,
Ақындық менен байқалар ма.
Даттауға шара іздедің,
Бойымнан ар іздедің.
Серт қылдым, «Енді ешкімге
Бермеспін қарыз» дедім.
* * *
Мұңға мың себеп бар,
Кей-кейде дүние тар
Көрініп, көңілің жүдеп
Қағады жүрегің зар.
Маңып жоқ'болғың келген
Бауырым, болады хал.
* * *
Жүрек, шіркін, тәріздісің
Тарау-тарау жол торабы.
Сезім баурар магнитсің,
Бәрі саған жол салады.
Армандар бар әлем толы,
Саған ерем жетсе дейтін,
Сезімдерге дәнекер боп,
Мәңгіге алып кетсе дейтін.
* * *
Жүрегіңді зар жайласа,
Дәмі болмас бал шайнасаң.
Затқа айналып көз жұмарсың,
Тек дүниеге қарайласаң.
Қарынын аш, қабағың ток,
Жүзің жарқын ар ойласаң.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу