Өлеңдер ✍️

Аяушы ем, білдірмеуші ем,
Жырға мұң шаққанында,
Қандым деп бұл өмірдің
Ашылмас ақ боран, ақпанында.
Жансая дүниеде
Тек жырдан тапқанында,
Көмілген күз бұлтына
Ай сынды
мұңлы ойға батқанында,
Алыс бір оқшау қалған
Жұлдыздай
құлдырап аққанында.
Тоқырап саят өмір
Есігін жапқанында.
Қателік...
сыр...
кейіс-мұң...
Жуытпай ақ жаныңа,
Ашылшы ақтарыла
Сілкінші.
Тұр, сырласым,
Көкірек ән шырқасын,
Сұлу жыр сыңғырласын,
Бар әлем құлақ тігіп,
Өзіңді бір тыңдасын.
Өкініш өртеп ішін,
Мұңайтқан тағдыр сені
Төпелеп ұрсын басын.