Өлеңдер ✍️

Тұз қатпасаң, татымсыз,
Төбетің соққан тамағың.
Көп қатын көрші тағы оны,
Кіржие қалсын қабағың.
Аз болса, дәмді дей алмай,
Көп болса, асап жей алмай,
Асыңа алдағы тоя алмай,
Жемей тағы қоя алмай,
Қалпыңды көрші, ой Алла-ай!
Әсіре көптің осылай
Татымсыз келер шағы бар,
Аздың мерей есіріп,
Алары абырой тағы бар.
Көп қорқытып дейді ғой
Тереңге түпсіз батырар.
Дегенінен де әр көптің
Көңілден шығар сәті бар.
Мөлшері бар, мәні бар.
Оны бірге татымас
Көптің қандай сәні бар?
Дөпке тәнті емес кім,
Дөп болғанға не жетсін.