Өлеңдер ✍️

Ақын орны әрқашан алғы шепте,
Беу, жүрегім, тек қана қалғып кетпе!
Сілкініске, ел күткен серпіліске
Қосылайын барынша қалмай шетте.
Болып көрген жан емен ұйқыма алаң,
Ақ саусақтық жолаған емес маған.
Бүгінгі ұран – адалдық, әділеттік,
Дәл сол үшін ерекше сілкіне алам.
Мен осыдан азарды көп шегіп ем,
Өз басымнан өткердім лек-легімен.
Жібек арқан, жүз, құбыла болмай менде,
Түбі ақиқат жеңер бір деп сеніп ем.
Сол үмітім ғасылы қолымда екен,
Буу керек екен тек белді бекем.
Арылу һәм арылту, қайта құру,
Қуат-күшті бұл іске беріп өтем.
Беу, жүрегім, тек қана қалғып кетпе,
Қара шоқпар тобырға елен етпе,
Өлең отына өртедім «бұйрықты» мен,
Бұйрықпенен өмірге ақын кеп пе!