Өлеңдер ✍️

Құзында қыран жаңғыртса шыңды,
Қияда шұбап бұлт керуен көші.
Табиғат дарқан көрмесі сынды,
Сыңсыған ағаш қарт Кавказ төсі.
Ішінде соның ару сындарлы,
Аспанмен талас Магнолияны
Қызғалдақ қыздар арасындағы
Сұлуы ерек десең сыяды.
Толқынды бұйра шашына қалың
Әсем гүл – ақ бант қадаған тізіп.
Магнит сынды... Жетсе егер қолың,
Бақытты жігіт, көр бірін үзіп...
Тәкаппар ару тілдескен көкпен,
Тулаған теңіз толқынын тыңдап.
Аймаққа әсем хош иіс төккен,
Бөгде жан білмес сыры бар жұмбақ.
Жұпарын жұтсаң, айналар басың,
Қалуың мүмкін ұйықтасаң тұрмай.
Момақан ару әп-сәтте қасын,
Алады сені еш тұзақ құрмай.
Әлде бұл Кавказ аруы ма екен,
Бабадан мирас қан кегін жиған,
Ата жолы үшін анадан бөтен,
Жақынын, жарын елімге қиған!
Әлде бұл қайсар кавказдық, кіл көк
Бөркіне бұйра ақ қанат таққан.
Қодардай емес, тікенсіз гүл боп,
Аруға кінә аударып жатқан.
Зұлымдық біткен сұлуға мирас
Оқысаң халық аңызын, жырын.
Сол деуге мұны жүрегің қимас,
Ал түсін, достым, сұлудың сырын.