Өлеңдер ✍️

Секілді бір қара бұлттың мұңдасы
Мұз мекендеп, қар жамылған құз басы,
Шындарында шұбатылған ақша бұлт,
Қабақ шытса береке-ырыс төгер құт.
Баурайында толқып жатыр Ыстықкөл,
Толқынына құлашыңды ұр, түсіп көр.
Суы тұнық, түбі маржан – ақ қайраң!
Көз жеткісіз айдынына мен қайран!
Не тілейсің?
Керегін, сай!
Міне сый!
Суға шомыл, құмыңа ауна, күнге күй!
Бал жемісті мәуелі бақ жағасы.
Жүрсең сая қайың, терек – ағашы.
Сейілдесең сергітеді даласы,
Жұтсаң сусын – мөлдір мынау ауасы.
Көкжиекпен көлдің шеті тұтасып.
Көктегі аспан, көлдегі аспан ұласып,
Жалт-жұлт етіп сәуле сүйген су беті,
Сағымданып суда шыңның суреті.
Анда-санда толқындары баспалап,
Жалт етіп бір көрінеді ақ шабақ.
Паһ шіркін-ай,
Неткен ғажап көл еді,
Көз алмастан қарай бергін, келеді!