Өлеңдер ✍️

Ақында Ілиястан кім аса алған,
Мың бұлбұл көкірегіне ұя салған.
Табиғат жомарттықпен алуан сырлы
Өнерден сом тұлғасын құя салған.
Бар тыныс, барша демі, жаз көркімен,
Арлы ұл, ару қызын өз еркімен
Сайратып,
сан ғасырғы сонау байтақ
Даланды көз алдыңа қаз кетірген.
Тоты күй тоқсан тарау көз ілмеген,
Бірде асқақ, бірде нәзік сезімменен,
Бағынып ақындықтың құдіретіне
Жосылып жыр жолында безілдеген.
Ақын ол ел тұлғасын биіктеткен,
Ақын ол өр тұлғасын сүйікті еткен.
Ақын ол ескерткішін өзі қойып,
Арманды өмір жолын түйіп кеткен.