Өлеңдер ✍️

Жүрсем де үйімде мен табақ тасып,
Келемін түзде өзіңмен қанаттасып.
Қарайсың жерді сызған көйлегіме,
Көзіңді көтере алмай ойлы өңіме.
Қарайтын аяғыма дұшпан ба едің?
Әлде мен қыс боп сені қысқан ба едім?
«Танымас күш атасын» болса егер,
Бөліп ап әйел, ер деп келмейді өнер.
Ерде күш, әйелде айла сан белдескен,
Өткір сөз осал ма екен наркескеннен!
Намысын өзі қорғап сен дескеннің,
Несі ерсі жымсып жүріп ар кешкеннен.
Ендеше өнерді айт, адамдықты айт,
Әділді, жарға жықпас адалдықты айт.
Тырсиып, тілін жұтып, нарға жүксіп,
Жүргеннен сақтасын да бықсып, бүксіп.
Таласпан өлім білмей биікке мен,
Тер төкпей жымсып, жылжып биіктемен.
Адамға еңбекпенен биіктеген
Табынам әр басымды иіп темен.