Өлеңдер ✍️

Жүйріктей бәйгеге әзір жүрген жарау,
Жалын ғой шіркін жастық ылғи алау
Көктемгі таудан аққан қар суындай
Алдыңнан жол ашылып тарау-тарау.
Солардан алау жастық сыр ұрлайды,
Еліккіш асау жүрек шымырлайды.
Бәрі асыл, көргенінің, бәріне таң,
«Мен бақыт, мен!» —деп бәрі сыбырлайды.
Мұндайда ақыл сонда, сезім алда
Ол білмек, ол ілмектің шегі бар ма!
Жетудің қолда жоққа бәрі бақыт,
Тигенше табан тасқа соғып жарға.
Бір-екі сүрінген соң, алтынды арай
Күдік боп дегізеді «мынау қалай?»
Жел сезім жетегінде, ақыл алда
Жылжиды әр қадамың санай-санай.
Ал мүлде ой салғанда күміс самай,
Көрініп қимасындай күллі маңай.
Самарқау жылжиды екен алау жаның,
Қия алмай кейінгіге қарай-қарай.