Өлеңдер ✍️

Дейді ғой жұрт
«тағдырынан озад кім?»
Мен де өзімнің тағдырыма ғажаппын.
Кремльдің үлкен залында отырмын,
Қызы едім-ау бір жұмысшы қазақтың.
Қосқан мынау бақытты әсем дәуірге үн
Шақырғанда зиялылар қауымын.
Ұмыт қалмауы жұмысшының қызының,
Бұрқ еткізді жүрегімнің дауылын.
Сонау шақта...
Бұла жастық балдырған
Татып көргем бұл өмірде бар мұңнан.
Бүгін келіп Кремльде отырсам,
Озғаным ғой, достарым-ау, тағдырдан!
Кешіріңдер, ақын көңілін ағайын,
Пенделік қой...
қырау басқан самайын
Шағында бір шалқып кетсе абайсыз,
Тұтатайын деген шығар маңайын.