Өлеңдер ✍️

1
Махаббат – гүл,
адам – оның
Өсер топырағы ғой.
Өсіп, еніп ғұмыр кешер
Мәуелі гүл бағы ғой.
Жәй гүлді сен, гүл базардан
Тиын беріп аласың,
Ал жүректе өскен гүлдің
Кім айта алар бағасын?
Өміріңді жалғастырып,
Шырақ болып жетелер
Гүлдің құны тек сезіммен,
Пәк сезіммен өтелер.
Арман етер жұпар лебін
Мен үшін де ессе деп
Сенбейтін гүл, солмайтын гүл
Жүректерде өссе көп.
Сөнбейтін гүл, солмайтын гүл
Жүректерде өссе көп,
Амал қайсы, қадіріне
Жете бермес кеще көп...

2
Құмырадағы гүлді адам
Мәпелейді, баптайды.
Қорғап, аяз ұрмасын деп,
Аңызақтан сақтайды.
Солмасын деп ертелі-кеш
Қорек беріп, су құйып.
Күнге қояды
тұру үшін
Қабағында нұр ұйып.
Жүректе ескен гүлді әттең
Неге осылай бақпайды?
Өз гүлінің бабын адам
Неге осылай таппайды?
Бүр ашпаған қауызды да
Кейбір сұмдар таптайды.
Адамдығын арзандатып,
Неге ардан аттайды?
Ойлағанға ол біреудің
Ертең тігер қосы ғой!
Біле білсе, адамдықты
Жұмсайтын жер осы ғой.