Өлеңдер ✍️

Талай үрлеп үміт отын жандырдым,
Себебісің жана туған сан жырдың.
Сезімді де, төзімді де көңілдің
Көпірінен жүз өткіздім, жан құрбым.
Соңы боп па бұл өмірде сынақтың!
Өзің үшін, өзім үшін шыдаппын.
Айдындағы ай жолында бал сезім
Дірілдеген толқуы дәл сынаптың.
Бұл өмірден бақытты алмақ сұрап кім,
Күнде думан болмас басы қыраттың...
Жүйрік көңіл жұлдызға ауса айып па?
Пендеміз ғой үміт шексіз, мұрат мың.
Ой толқытса, үңілемін қағазға,
Сезім жүгін арқалаған жан аз ба!
Жарқыратып сабырлының шырағын,
Кешеуілдеп ататұғын таң аз ба!