Өлеңдер ✍️

  05.09.2021
  203


Автор: Мағиза Құнапияқызы

ҚАЙДА ТҰРАСЫЗ ДЕЙСІҢ

Көшесі алыппен аталатұғын,


Бақтары гүлмен жасанатұғын.


Қыраны көкке көтерілерде,


Алатау қарттан бата алатұғын.


 


 


Жүзімді желге сүйдірмейін деп,


Тәнімді күнге күйдірмейін деп.


Әйнектерімді жапырақ жапқан,


Қабаттап лыпа кидірмейін деп.


 


 


Қыздары сұлу көзі жайнаған,


Ғашық болмасқа тегі қоймаған.


Біреудің жанып бақыт жұлдызы,


Біреудің қаңғып соры қайнаған.


 


 


Қарбалас тірлік санада күмән,


Біресе жаңбыр, біресе тұман.


Жағасы-жайлау, етегі-шаһар,


Алматы дейтін қалада тұрам.


 


 


Жыр жазып тауысам сияның бәрін,


Қағазға ойдың жиямын нәрін.


Бір азаматтың алақанындамын,


Біраз кісінің қиялындамын…




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу