Өлеңдер ✍️

  05.09.2021
  193


Автор: Мағиза Құнапияқызы

ҚАРА КӨЛІК

Беймезгілде қай сезімге еліттім,


Сыйластық пен қимастық бір деп ұқтым.


Елеңдеймін қара көлік зу етсе,


Түсі қара сіз мінетін көліктің.


 


 


Осындайда келмес ойға жыр тегін,


Кешқұрым шақ жарығындай білтенің.


Қызыл шырақ алдына кеп тоқтаған,


Көліктерден елесіңді тінтемін.


 


 


Көзілдірік тағып біреу сазарып,


Ал біреуі кептелістен қажалып.


Кейбірінің қос жанары әйнекті,


Ары тесіп өтетіндей қадалып...


 


 


Қала желі тінтісе бойды дір етем,


Сағыну да құлазу да бір екен.


Өрмекшінің торы сынды көшенің


Қара көлік қай маңында жүр екен?!


 


 


Сұрақ белгі сынды ойда жұмбақ қап,


Бара жатты нарқың өсіп қымбаттап.


Қара көлік қара түннің ішіне,


Мені алып кететіндей құндақтап.


 


 


Жан сырымды жеткізе алмай қыстығып,


(Сүйе тұра үндемеу де мықтылық)


Қара көзден мөлдір моншақ сыйласам,


Қара шашқа қырдың гүлін қыстырып.


 


 


Қуаныш пен жұбаныштың жасы бір,


Бітпейтұғын хикаяның басы бұл.


Түнгі ызғар қалтырата бастаса,


Қара көлік ішіне кеп жасырыл…


 


 


Бей мезгілде қай сезімге еліттім,


Сыйластық пен қимастық бір деп ұқтым.


Елеңдеймін қара көлік зу етсе,


Түсі қара сіз мінетін көліктің!..




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу