Әңгімелер ✍️

Нағызжан Қожа тапқыр да тілуар адам екен. Ол кіммен қағысса да, сөзден тосылып көрген емес. Бірде көршілес елден Қуан дейтін пысықша жігіт келіп, Қожамен қағысқысы келетінін айтады. Қожа оны қабылдайды.

— Оһ, жар құлады-ау! — дейді Қожа.

— Оныңыз рас, құлаған болар, — деп мақұлдайды Қуан.

— Қайдан білдің?

— Бетіме су шашырады.

Қожа сәл кідіреді де, жұмбақ айтады.

— Шым-шытыр, шидей қотыр, — дейді.

— Шым-шытыр да емес, шидей қотыр да емес, — деп жауап қайтарады жігіт. Қожа:

— Менің жұмбағым түн еді десе, Қуан:

— Менікі күн еді, — дейді.

Екінші жұмбақ айтылады.

— Тақыр жерде тайдың ізі, — дейді Қожа.

— Қобылау жерде қойдың ізі, — деп жауап береді жігіт.

Жұмбақтың шешуі айтылады. Қожа:

— Тақыр жерде тайдың ізі дегенім кіндік еді, — десе, Қуан:

— Қобылау жерде қойдың ізі дегенім жүндік еді, — деп шешеді.

Нағызжан Қожа тосылғанын мойындайды.