23.08.2021
  132


Автор: Қазақ халық ауыз әдебиеті

Балпық пен Райымбек

Қос батыр қатар өскендерімен, Райымбектің жолы үлкен болса керек. Екеуі Нарынқол жақтан тиген дұшпандарға тойтарыс беріп, қайтып келе жатыпты. Жол-жөнекей бір бұлақтың басына тоқтап, ат шалдырыпты. Ұлы адамдар да пенде емес пе, Райымбек батыр:


— Кел, күресейік, — деп қоймай қойыпты.


— Жоқ, күреспеймін, — дейді Балпық.

Болмаған соң екеуі ақыры белдесіпті. Біршама алысқан соң барып, Бапекең қисынын келтіріп, қисая кетіпті. Райымбек оны сезіп қалып:


— Жоқ, сен әдейі жығылдың. Болмаса, қолыңның күші байқалып-ақ тұрды. Жарайды, сыйлағаның шығар, сені Құдай сыйласын ендеше! — деп, аттарына қоныпты.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу