Өлеңдер ✍️

(Жезқазған кен құрылысының бригадирі, Социалистік Енбек Ері)

«Менің мысты қалам!» — деп мақтанасың,
Тусаң да сонау Тамбов орманында.
Сүйемін мен де кеннің жас қаласын,
Бұл — менің өлеңім де, арманым да!
Хақын, бар мақтануға — зергерісің
Қат-қабат зәулімдердің, сарайлардың.
Көрдім де құдіретті ерлер ісін,
Қызығып кереметке қарай қалдым.
Жатыр ма үйлер туып, жер балалап,
Қалай тез қырға бітті құздай қала.
Қолдар ғой сендей шебер берген қалап,
Көшелер көшін созды дүзді айнала.
Заводтар, кен ордалар, нелер заңғар,
Асқақтап тұр даланың кең бетінде.
Солардың сымбатында өрнегің бар,
Солардың сәндігі тұр келбетіңде.
Мызғымас құз таулардай дуал берік,
Құйылды өз қолыңнан мәрмәр шлак.
Бекіттің ірге тасын қуат беріп,
Құмына маңдайыңнан тер тамшылап.
Керемін кеншілерді, көрдің сен де,
Тыныққан сарайларда кең бөлмелі.
Кешкі шақ сол үйлерден түсер сәуле,
Жайнаған жұлдызыңдай кеудеңдегі.
Тусаң да сонау Тамбов тоғайында,
Ұлысың бұл қаланың ең қадірлі.
Сенімен мен де бірге толғайын да
Құрылыс марштарын — өр дабылды!
Сөзден қыш қалаушымын қарап саған,
Ісмер дос, нақышыңды тіз далама.
Қуансын сәулетіңе жұрт аңсаған,
Партия — ұлы шебер, ізгі дана!