Өлеңдер ✍️

Көздер, көздер күлімдеген күні бар,
Сол көздердің үнсіз тілін кім ұғар.
Осы көздің құдіретіне кезіксем,
Жол таппаймын басқа жаққа бұрылар.
Көп көздердің бір көз болып арманы,
Көз түбіне өмір ұйып, көл тұнған.
Бұл өмірдің қызығына тойдырып,
Кім бар екен көз кемерін толтырған.
Көздер, көздер кең өмірден аумаған,
Көздер, көздер сұлулықты таңдаған.
Осы көзден таң хабары таралып,
Қуаныштан бір тамшы жас аунаған.
Көздер, көздер кеші батып таңы атқан,
Көздер, көздер бар сабырын тонатқан.
Қолмен емес, осы көзбен арбасып,
Біреулер жүр бір-біріне оқ атқан.
Көздер, көздер қысы менен жазы бар,
Сол көздерден біреу күлкі, наз ұғар.
Көз тілімен дүниенің дастаны,
Қотарылып көкірегіме жазылар.
* * *
Кең сарай кейде кеудем бір,
Шығатын небір күй тасып.
Ағылып арман көлдей жыр,
Жанымда жатыр ұйқасып.
Алысқа қадап көзімді,
Өндірмей жолды қалам түк.
Сол сәтте, достым, өзімді,
Алғандай болам жоғалтып.
Талапты тегін кім берген,
Талаппен адам жолды ұтқан.
Қалыспай мынау күндермен,
Жүгіріп келем сондықтан.