Өлеңдер ✍️

– Жамбыл жүзге бекер келген жоқ шығар, -
деп біреулер жақсылыққа топшылар.
Аз ба, көп пе – тағдырдың ол жазуы,
Хас талантта – жоқшы бар.

Әркім қолы жеткен жерге тоқсынар,
әркім шама-шарқысымен бақ сынар.
Бірақ, бүгін мойындайтын бір-бірін,
хас таланттар жоқ шығар?!.

– Абаймын – мен! – деді біреу асқынып,
– Шәкәріммін! – деді бірі бәс тігіп.
Кеудесінде бір тұтам жоқ қарауға,
жан ашыды,
жанарыма жас тұнып.

Мұқағали болғысы бар біреудің,
Жұмекен боп төгілдірді біреу «мұң».
Қарашығы тоқтап қалған жансызға,
я жыларын,
я күлерін білер кім?

Мықтымсуы керек емес біз үшін,
көсемсініп сөйлегенде – ір шын.
Беу, Жаратқан!
Естіртпеші бұларды,
жөндей алмай жүрген жүріс-тұрысын.

«Пірадарлар»,
«Данышпандар» ақылы –
құрысыншы...
Өздерімен құрысын...