Өлеңдер ✍️

  12.08.2021
  359


Автор: Ерлан Ахмет

Тағдыр

Тағдыр, мені қаншама қамшыладың,
жаным шығып кетердей жаншыламын.
Ай-жұлдызбен қоштасып жатам кейде,
көре алмастай ертеңгі таң шуағын.

Тағдыр, сонша несіне сынай бердің,
тұрмай жатып сүрініп, құлай бердім?!
Құдай берер қуаныш бола ма деп,
сұрай бергім келеді, жылай бергім?!

Тағдыр, аз ба мысқылдап ойнағаның,
ұға алмаймын, ұйиды бойда қаным?!
Жеті жаста жартылай жетім болып,
асқар таусыз қалам деп ойламадым.

Тағдыр, маған жалғыздық жазғаның ба,
таусылмайтын нала-мұң, наздарым да?!
Жүрегімді жұлып ап көмгендеймін,
анашымның қорымын қазғанымда!

Саласың ғой әлі де айлаға мың,
күресінде қалмауға сайланамын.
Күресумен өтейін өмір бойы,
тағдыр, бірақ, бағымды байламағын!




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу