Өлеңдер ✍️

Александр Сергеевич Пушкин аға,
Алтынды есі барлар мыс қыла ма.
Жаныңды ұққан жалғыз жан Абай еді,
Бұл күнде өлең сөзден түсті баға.
Ақынның албырт күйін ағатай, ұқ,
Тұлпардай тұяғынан таға тайып
Мәскеудің міскіндері мазасын ап
Қош-қош деп кетіп еді Мақатаев.
Жайыңды ұғып еді боздақ іні
Қайдағы-жайдағыны қозғады үні.
Күншілдер күйдіргенде саған барды
Ақынның аласұрған аз ба мұңы!
Ақындар уақыттан тыс туа ма,
Ардақты Александр Пушкин аға
Кер заман кердең қағып безергенде
Айналдың міз бақпайтын мыс куәға.
Көкейін жыр теспеген, ән теспеген
Дуэльге шығып едің Дантеспенен.
Бізді де жекпе-жекке шығарады-ау,
Жолдаспыз жарымеспен, жарты еспенен.
Ажалдың бола ма екен ерте-кеші
Бір сұрақ өн-бойымды өртеді осы.
Жекпе-жек! Жекпе-жек деп жүр дұшпаным,
Ағажан!
Өзің әділ бол төреші!