Өлеңдер ✍️

  04.08.2021
  134


Автор: Сайын Назарбекұлы

Біз екеуміз

Пейілім менің!
Мен мақтанамын сенімен!
Аллаға шүкір!, кездескен олар теңімен!
Ешқашан, ешбір ұялтқан жоқсың
Мені Сен, Бір де бір рет көрмедім алдап Сені Мен!
Сен және Мен — қай күні, қашан қауыштық?
Аңқаулау едік, көрінді кейде жау ыстық.
Жүректе Парыз, мойында Борыш — екеуміз,
Мінеки, бүгін алпысын ғұмыр тауыстық.
Ғасыр тұр алда, елім бар жолдан шаршаған
Сезімнен, сенім — айрылып қалды қанша адам
Келбеті — кісі, жүрегі - жылан, қан суып,
Кетер ме екен түлкі боп, қасқыр барша жан?
Жаратты қалай Адамды Құдай озалда?
Ізгіден қалай қорқаулар басып озарға?
Қаратып жатыр Атамның соққан сарайын,
Киілмей мейір-шапаны ана тозар ма?
Торықпа қартым, таусылма сонша, торықпа
Мен — Пейіл, шығайын шындап жорыққа!
Ғасырда жаңа аралап өңкей өтейін,
Тазартып өтем, қараулар жанын, қорықпа!
Басқаны қайдам, қазағың үшін қорықпа!




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу