Өлеңдер ✍️

Есенғали Раушановқа

Азап шектi-ау
Ақын деген бiр ұлт-ай,
Аттан салып,
Ашайықшы құрылтай.
Басында жүр бозторғайлар баз кешiп,
Тұсында отыр темiр тұяқ тұрымтай.

Тайталасып
Тағдыр деген тақсырмен,
Тартысам деп
Тарих деген тәпсiрмен,
Жүрсiңдер ме жазаланып жазықсыз,
Бәрiн жеңiп,
Жеңiлiп тек нәпсiңнен...

Аттанғанды
Ақын деген бұл елден
Ажалменен арпалысқа жiберген.
Құс қанатты Парнас таудың Пырағын
Байлаған кiм жер бетiне шiдермен?

Адамзаттың арман-сөзiн жаздым дер,
Ақын ұлты!
Азаптан бiр жазғын бел.
Қайдасыңдар,
Абайлар мен Хайямдар,
Үн қатыңдар,
Махамбет пен Мәжнүндер!

Ақын ұлты!
Алу үшiн дербестiк,
Тартыспасақ тағдыр бiзге бермес түк.
Қай патшадан,
Қай тәңiрден қорқамыз,
Жаратқан соң данышпан һәм жарымес қып!..