Өлеңдер ✍️

  29.07.2021
  127


Автор: Сырбай Мәуленов

Өмір өзегі

Көзге айқын шалынбайтын бір түрлі
Солтүстіктің көлдерінің көркіндей.
Сенде асқан сұлулық бар сүйкімді
Көрген адам тұра алмайтын елтімей.
Сенде асқан сұлулық бар құпия,
Сәулелердің құйылған ақ тініндей.
Сенсің жалғыз жарылқайтын құт-ұя,
Жақсылықтың жарып шыққан күніндей
Қара көзің тұңғиық көл секілді,
Айдынында ұйып қалған таңғы ауа,
Атқан таңдай сенің қызыл бетіңді,
Теңесе де аз жаңа піскен алмаға
Қабағыңда жұмбақ, шындық қауышып,
Алыс-жақын тоғысқандай табысып,
Кірпігіңнен найзағайлар ұшқандай,
Маңдайыңнан ауыр ойлар ауысып.
Біресе сен ағындайсың ән болып,
Біресе сен жалындайсың таң болып.
Сәулесіндей суға түскен жұлдыздың,
Бір өзіңе ұялаған сән-көрік.
Өміріңнің бар биігі, сай-құзы,
Тұтылғанда бір тұтылдың ай жүзі.
Кешкі ымырттың көлеңкесі секілді
Кейде саған сызық тартты қайғы ізі.
Бір қарасаң ақындарға жыр болдың,
Бір қарасаң батырларға пір болдың.
О, әйелдер, шеру тартып жорықта,
Қайда жүрсең еркектермен бір болдың.
О, әйелдер, аспандағы күн нұры,
Бұлақтардың бал күлкісі — сыңғыры.
Асқарлардың асқақтаған шың қыры,
Бақшалардың сайрап тұрған бұлбұлы.
Назды даусы майда қоңыр ескен жел,
Сенсің тарих — таудан құлап көшкен ел.
Сеніменен қол ұстасып тар кезде,
Талай майдан тауқыметін кешкен ер.
Әйел ғана тал бесікті тербеткен,
Ол өсірген ұл-қыздарын еңбекпен.
Ол шабытың, ол жарығың, ол шамың,
Одан жақын таба алмайсың жер-көктен.
Тұла бойы аппақ асыл сүт тұнған,
Өмір барын алғаш әйел ұқтырған,
Қайран әйел қаз бастырып жетелеп,
Кездеріңді қызықтаған тік тұрған.
Әйел ғана сені оттан сақтаған,
Әйел ғана сені оқтан сақтаған.
Көз жасы бар, тілегі бар, жаны бар,
Әр жолыңда алға басып аттаған.
Ол үмітің, ол бақытың, арманың
Сол арқылы қанат байлап самғадың.
Ол келеді қара жердей көтеріп,
Бүкіл мүхит, бүкіл аспан салмағын.
Әйел жаны жаралған тек жалыннан,
Шартылдаған, сақылдаған дауылдан.
Кемпірқосақ керіп тастап көгіне,
Жұпар иісін жерге жайған жауыннан.
Жаралған ол қайсар темір төзімнен,
Жаралған ол жібек мөлдір сезімнен,
Өрт кешкенде, оқ тескенде денесін,
Көргенім жоқ қалжыраған кезін мен.
Әйелдерсіз өмір қаусап өледі,
Әйелдерсіз үйде оттар сөнеді.
Шіркін әйел сонша нәзік болса да,
Тауды арқалап, тасты жарып келеді.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу