Өлеңдер ✍️

Суылдаған қоңыр құм,
Сыбыллаған қоңыр жел.
Сая таппай сандалған
Сабырсыз бір сорлы ер.
Сыңсу, сыңсу сыңсулар,
Сыңсуында мың сыр бар.
Сары уайым санамда,
Саялайды ол нені?
Сыбырлауық, жылауық сыр
Сыбырлайды. Өледі.
Сорлы күдік сызылып,
Сылаңдайды, жылайды,
Сау басына сақина
Сыбырымен сұрайды.
Солқылдаған көк шыбық
Солқылдайды солады.
Санадағы уайымды
Сыбырымен сорады.
Сайдың тасы домалап,
Сындырады , зырлайды.
Салдыр-салдыр даусымен,
Сайдың сырын ұрлаййды.
Сай жылайды, жылайды,
Сай сүйегі сырқырап.
Сайдың түбін қара тас
сүйемін деп ынтығад.
Самал ессе санама
Сыр сыйласа тұңғиық.
Сыр ұрлаған сорлылар
Сөйлер еді жымиып.
Мен- бүлінген бүлдіршін,
Солғын тартқан сұрша бұлт.
Сыбырлаған қоңыр жел,
Солқылдаған көк шыбық.
Солғын тартқан сұрша бұлт
Себелейді ақ жаңбыр.
Сіркіреген тамшыңмен,
Сорлыларды таңқалдыр.
Сая іздедім сабылып,
Зая кетті бар үміт.
Сүйенішім біл Аллаһ
Сені іздедім қамығып.
Субһаналлаһ, субһан,
Сырым осы құбылған.
Сандалмамен күн өтті-ау,
Субһаналлаһ, субһан.