Өлеңдер ✍️

— Мүмкін үкім оқылды,
Уақыт шіркін біткенде,
Жүреді оған қай өкпе,
Деп бір ауыл отырды
Жолаушысын күткендей
Алыстағы Әйетте .
Аяқталмай жыр бітті,
Ауыл талай жыл күтті,
Өтті күндер тоқтаусыз,
Өшті үндер жоқтаусыз.
Ал жолаушы дерексіз,
Өгей жандай керексіз,
Басқан ізі білінбей
Жоқ боп кетті себепсіз,
Ешкім оны білген жоқ,
Жұлдызды түн көрген жоқ,
Күндізді күн көрген жоқ,
Ешкім оны білген жоқ.
Ал жолаушы ақыры
Сол кеткеннен қайтқан жоқ,
Болды елінің «жат ұлы»
Күйін ешкім тартқан жоқ,
Жырын ешкім айтқан жоқ.
* * *
Өтті қыстар боранды,
Өтті күздер мұнартып.
Ал жолаушы оралды
Жазы туып қайтадан
Елін қайта қуантып.
Қайта оның таңы атты,
Қайта оған күлді арман.
Сол жолаушы ала атты
Шықты өлмей жылдардан.
Көргенім жоқ өлеңге
Оның жүзін кейін кеп.
«Би аға» дер оны елде
Жолаушым — Майлин Бейімбет.