Өлеңдер ✍️

  28.07.2021
  121


Автор: Сырбай Мәуленов

Шекара түні

Тас қияда жел бөгеліп,
Тұнған қалың жыныс бақша.
Барады жай дөңгеленіп,
Ай бір сомдық күміс ақша.
Пяндж өзені өкіреді,
Мың жолбарыс жұлқысқандай.
Айрылып мұз көкірегі
Көбігінен бұлт ұшқандай.
Тұр шекара қадалары,
Биік қарап нар қамыстан.
Пянджының ой жағалауы,
Жалғыз үйлі Ауғанстан.
Екі бөліп тау адырын,
Әркімге өз атын беріп.
Екі дүние аралығын,
Жалғыз өзен жатыр бөліп.
Тұр жайқалып тұт ағашы,
Тұр шекара ақ шынары.
Мұнда тау, тас, бұта басы —
Мемлекет сақшылары.
Шығуға жер бетіне,
Тентек бұлақ талпынды.
Жібермеді еркіне,
Басып үстен тау тұрды.
Дүбірледі ол шауып,
Ат қып мініп тасқынды.
Шықпасын деп жол тауып,
Басып үстен тас тұрды.
Ашуланды тастарға,
Асқар тауға ақырды.
Жер астынан аспанға
Найзағай боп атылды.
Келмеді әлі бұл жолы,
Көрді тау, тас жабылып,
Қуанды аспан бір оғы
Баяғы атқан табылып.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу