Өлеңдер ✍️

Күннің көзі өртеп шөл тек
Үміт күтіп жатыпты алдан.
Жер бетінде жентек-жентек
Сұр толқындар қатып қалған.
Жел жүгіріп тіл қатады,
Еш нәрсенің жөнін ұқпай.
Баяғы құм бірде тағы
Сіреседі өлі бұлттай.
Копетдагтың келмеген еш
Желден жерді қымтауға әлі.
Шөл төсінде белес-белес
Шөгіп қалған құм таулары.
Көні кепкен көне тақыр
Аунап бүгін түсті неден?
Көк толқындар келе жатыр
Қарақұмның үстіменен.
* * *
Тынымсыз көбік атады
Көгілдір Каспий айдыны.
Тулайды да жатады
Көрсең де оны қай күні.
Дауылда дал-дұл айрылып,
Жыртылған теңіз қолтығы.
Жарды ұрып, кейін қайрылып,
Шапшиды қайта толқыны.
Аспан мен теңіз қабысқан,
Көпір боп дауыл араға.
Қап-қара бұлтты жара ұшқан
Жарқылдап аппақ шағала.
Толқын — шу, желдің ызыңы
Үйреншікті күйіндей.
Сүйеді ол асау теңізді
Сүйеді туған үйіндей.
* * *
Бұрқырап жатқан теңіздің
Бір-ақ уыс көбігі.
Көмкерген бұлттың көк жүзін
Бір-ақ рет өмірі.
Теңіз де тулап тез тынар.
Дауыл боп демі басылып.
Шатынап бұлт та тез сынар,
Жаңбыр боп жерге шашылып.
Өзіңе іштей берілдім,
Көргенде сені сол түні.
Ашылмас бұлты көңілдің,
Басылмас жанның толқыны.