Өлеңдер ✍️

  27.07.2021
  98


Автор: Сырбай Мәуленов

Қызыл жыңғыл құшағында

Сонау бір алыс күндерде
Құшаққа алды бұл жерде:
Тізіліп тұрған тау көші,
Алғашқы күннің сәулесі,
Алғашқы жаңбыр тамшысы,
Алғашқы өмір әншісі,
Бетімнен мұнда желпіген
Алғашқы желдің лебі кеп.
Қараған тұңғыш көркімен
Алғашқы шық мөлдіреп,
Қараған тұңғыш тау гүлі,
Қараған тұңғыш таң нұры,
Есігін ашты алғашқы
Мен үшін Ай, Күн барлығы.
* * *
Бораны қырда ысқырып,
Болады онда қыс суық.
Аспаны жалтаң көк шыны
Аязы — қызыл үскірік.
Қып-қызыл бұлттай реңді,
Ал енді жазы басқаша.
Көгалы қандай, кілемді —
Керіп бір жайып тастаса.
Ақ гүлдер аузы ашылып,
Орайды жерді алқалап.
Бұлақты көзден жасырып,
Тұрады тоғай қалқалап.
Аспандай онда тұнған көл,
Қыздардай қызыл аршалар.
Дариға, өзім туған жер
Мен болып барсаң қарсы алар.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу