Өлеңдер ✍️

Бас-көзіне байлап алған қылдан шыт,
малды көріп, жанды қорып тұрғансып,
қылқынып та,
ұмтылып та,
жұлқынып,
шабаланып жатты маған бір қаншық.
Бауырымен қар боратып,
құмды іреп,
өші бардай өршелене үрді кеп,
қалжыңы да,
қан-жыны да аралас,
аузы-басы ісіп-кепті күлдіреп.
Үйшігінен шыға бере сырғанап,
бұлқынғаны,
жұлқынғаны жылдам-ақ...
Қыбыр етпей қайран ғана ағайын
"Қай жеңгенің — менікі!" деп тұр қарап.
Шеттерінен меңіреу ме,
мекер ме,
Туыс біткен тұрды қарап бекерге,
"Қайт!" — демеді аяғы бар ағайын,
"Тәйт!" — демеді таяғы бар көкем де.
Құрығанда балағыма жетем деп,
кәрі қаншық үздігеді тепеңдеп.
...Іштей ғана: "үрит, үрит, үриттеп",
ағайын тұр үре түссе екен деп.