Өлеңдер ✍️

Дүние-ай,
Қадіріңді күрт ұқтырып,
Барасың күннен-күнге ынтықтырып,
Көлбеген көк белдерге,
Көк пен жерге,
Қараймын көздің жасын сүртіп тұрып...
Сүйсініп сырыңа да,
Қырыңа да.
Түскенім қызығыңа құныға да,
Мәңгілік екендігін сезуден-ау,
Шайқалмас дүниенің нұры ғана.
Көк аспан құшып ыстық бірде мені,
Көз алдым көп бояумен түрленеді.
Көкірек дір-дір етіп,
Дір-дір етіп...
Осы ма, құдірет-ау, мұң дегені!
Менің де көңілімді сырнай қылған,
Сан дүбір естіледі тынбай қырдан!
Шынымен
Мұң дегенің осы болса,
Айналып кетпеймісің
Мұндай мұңнан!..
Дүние-ай,
Қуанып та,
Не бір күле,
Енді ұқтым өзіңді де,
Өмірді де,
Алдыңда ақтарыла кеткісі кеп
Аңқылдап,
Ашық тұрған көңіл міне!