Өлеңдер ✍️

Миуалы ортаңдағы гүжім дарақ,
Биіктеп бара жатыр көкке қарап.
Ел үшін ертелі, кеш иіп басын,
Шашып тұр: "Тойыңдар, - деп, кетпей тарап!"
Рахмет мұндай кеңдік болған емес,
Халық болып тарағалы ажам арап.
Зейнеттеп зейілдеріңнің зеңін ашып,
Қойды етіп тұлпар аттай тұрған жарап.
Алмайтын асылында андарың жоқ,
Кең ойлы баптаған соң өңшең сарап.
Еншілес өзіңменен болғаннан соң,
Орын жоқ ерінуге еңбек санап.
Аласың арытса еңбегің анық бәйгі,
Алтыннан артта қалар неше қанап.
Басшыңның нарқы қымбат арқасында,
Қайткенмен жемесің нан өлшеп, танап.

1934.