Өлеңдер ✍️

Қайырлы қазаларың болсын, Ғайып,
Жалындық Жаппар Хаққа қолды жайып.
Дұғасы досқа достың қабыл болып,
Жарылқар барлығын да болса да айып.
Сайран ғып сегіз пейіш сарайларын,
Әр түрлі тамашаға қалар байып.
Пендеге өлім мирас болғаннан соң,
Пайда жоқ өкінуден құр мұңайып.
Кеткен соң, Қошекеңде не арман бар,
Өзіндей орынына қойып найып?
Уа, дариха сөзі — шүшік, өзі — кішік,
Кісі еді кеп айтпайтын адырайып.
Қатаң боп қапияда қалма тайып,
"Кең болсаң кем болмайсың, кен боласың",
Жүре берсе елі-жұртың аузың шайып.
Ерлерді туралықтың туын тұтқан,
Еркінсіп ете алмаған ешкім майып.
Асылдың аз болса да, бағасы көп,
Кеткен соң келіспейді кеп ұзайып.
1934