Өлеңдер ✍️

  13.07.2021
  128


Автор: Айтқали Нәріков‎

Бос орындар

Өткен жылдар өзінше ырыс бөліп,
Бірте-бірте келеді тыныс кеңіп.
Қош айтысып жастық шақ бара жатыр,
Көмір қара шашыма күміс қонып.
Бұрынғыдай тәттіге тамсанбаймын,
Лауламайды жалыным, жансам қай күн.
Шақырмайды жасыл бақ бұрынғыдай,
Бұрынғыдай бұлбұлдар ән салмайды.
Жүрек жинап қам көңіл қара дағын,
(Өн бойымды күйдіріп барады ағын).
Дүниеден дүбірлі кетіп жатыр,
Сүрінгенде сүйенген ағаларым!
Кемелденген кезім ғой, өмір көріп,
Оңға-солға жүретін көңіл бөліп.
Азайған соң «әй, бала» дейтін жандар,
Шыға келді әп-сәтте төрім келіп.
Жөн сұрағам, олардан жол сұрағам,
(Ұрпақтары кейінгі болсын аман).
Үңірейіп бос тұрған орындарын,
Енді қайтіп, апыр-ай, толтыра алам?..




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу