Өлеңдер ✍️

Ақ қарды көріп- ақ екен дегем, алданғам.
Жүгіре шықтым-жолығар деумен таңда алдан.
Күннің де жаным, сәулесін сен деп қабылдап,
Көңілімде менің жүретін кірсіз, сәнді арман.
Бір тылсым барын байқадым сонда түн атты.
Не білдің, неге жұлдыздар төмен жиі ақты?
Тығылып қалып, қайтадан жанаған жұмбақ от
Аспанда жүрген періште қыздар сияқты.
Аппақ ұлпалар асықты Жерге құлшынып.
Жалғасы болар ақ ғұмырлардың -тіршілік?
Уақыт осы, ұмытылады. Ал ертең
Басталып кетер басқа бір қызық Күн шығып.
Қашты ма алып біздерді алыс жүрдек Күн?
Махаббат деген қар жауған ғана түн деппін.
Алақанымда сәл суық, мамық ұлпаның
Түбінде еріп кететінін де білмеппін...