Өлеңдер ✍️

Мендегі жас көңілде,
Гүлдеп жатса бақ әсем.
Ғашықтықты өмірге,
Үйреткенсің аға сен.
Адал сырым бұл менің,
Балаң көңіл бұлқыған.
Ұстадың да:
«Мін!» – дедің,
Бір асауды жылқыдан.
Көктем еді, көк еді,
Жайған кілем жасаудай.
Босансам, деп тебеді,
Бұғалықты асау тай.
Асау сырын білуге,
Құмартсам да шынымен.
Бірден барып мінуге,
Жүрексініп ем.
«Жалынышты адамға,
Жасық болма оңбаған.
Арғы-бергі бабамда,
Көрсетпе істі болмаған.
Бір адам жоқ даламда,
Жылқы малын сүймеген.
Мін, асауға одан да,
Жүген, құрық тимеген!»-
Деген соң сен, жайлаудың,
Бөгет болмай жар-құмы.
Тұрған асау байлаулы,
Мен мінгенде қарғыды...
Өмір жанды бетінен,
Жібермейді сынамай.
Сыннан алғаш өтіп ем,
Көз алдыңда құламай.
Мендегі жас көңілде,
Гүлдеп жатса бақ әсем.
Батылдықты өмірге,
Үйреткенсің, аға, сен!