Өлеңдер ✍️

Әкем алғаш соғыста,
Әкем соғыстым дейді алты ай, бір қыста,
Новгордты көрдім дейді бір жұтта.
Қала қашқан, село ықтап аман кім
Өлгендер көп көмілмеген қар, мұзда.

Бомбалардан айылған жер су шығып,
Басып кетсең батасың әуелі тұншығып.
Зеңбіректі қолға беріп, сақа-сай
Кете барған командир де атысып.

Үзілмеген ұрыс үдеп кетіпті,
Дүниені астаң-кестең кешіпті.
Зеңбірегін алмастырып әр жерден,
Оқты ғана оқтап, атып үлгеріпті.

«Алға, алға!» ұран ғана естілер,
Жау тұра ма жанда алмай өткізер.
Тоқсаннан бір тірі қалып, жылжуда
Зеңбіректі жан берсе де жеткізер.

Алғаш күні үш күн ұрыс тоқтаусыз,
Зеңбіректер қалмау керек оқтаусыз.
Шегініпті ыстап жарды бір шетте,
Ыстық ботқа жепті нанмен асығыс.

Тоқтағанын соғыстың көрмей екі ай,
Бір селоны босатқан жауды қоймай.
Сонда ғана сабырсып дауысы
Естіліпті алыстан бір сыбырмай.