Өлеңдер ✍️

А. С. Пушкиннен аударма

Сібірдің шахтасының шыңырауында
Име бас, ірілік қыл, шыда, шыда,
Жойылмас азап ауыр еңбектерің,
Асқағы асқар ойдың бітпес бұ да.
Қараңғы жер астында сорға сыңар
Сол үміт — сенімді жар, үміт болар.
Сергілтер көңіліңді қайрат беріп,
Үмітпен күткен күн де келіп қалар.
Қақ жарып азап інді, азабыңды,
Сияқты жеткізгенім азат үнді,
Достық та, махаббат та жетер әлі-ақ,
Қақ жарып берік қорған қараңғыны.
Ауырлық бұғау түсер, кісен сынар,
Ашылар қараңғылық, зындан құлар.
Бостандық қуанышпен құшақ жайып,
Ұстатар қылышыңды туысқандар.