Өлеңдер ✍️

Маужырап тау, күн күліп,
Албырап аспан нұрлы көк.
Мажырап қыр, жер жусап,
Баяулай соқса жел жібек.
Қырмызы жалау желбіреп,
Өктем - өктем басқан топ,
Октябрь тойы болды деп,
Он бір жыл оған толды деп,
Жамырап ду - ду қалың көп.
Сол дүбірдің ішінде
Топтанған әйел бір бөлек.
Қаймақы қабақ қара қыз,
Жинақы көйлек, келте шаш,
Жаға, жеңін түймелеп;
Жігерлі даусы саңқылдап,
Сартылдатып тұр сөйлеп.
Тұр десеңдер не сөйлеп:
Анау, анау, заманда,
Анау қалған атам заманда,
Ер әбігер заманда,
Ел әбігер заманда,
Хан тағында заманда,
Халық шабынды заманда,
Шен шіренген заманда,
Ел күйзелген заманда
Қазақ қызы кім едік?
Байдың шұлғауы едік,
Бәйбішенің тулағы едік,
Мырзаның әуесі едік,
Тұлпардың бәйгесі едік,
Найзагердің олжасы едік,
Саудагердің саудасы едік.
Қулардың қуыршағы едік,
Қазақ қызы күң едік.
Енді мына, мына атқан таңда,
Еңбекші жауын құлатқан заманда,
Ескілікті қиратқан заманда,
Езілген жұртты қуантқан заманда,
Игілікті орнатқан заманда,
Келелі кеңес қолға алған заманда,
Оған он бір толғанда,
Осы өмірдің осы жұрттың,
Қазақ қызы кіміміз?
Күң емеспіз, азатпыз,
Азаттық алған қазақпыз.
Жылағанды уатқанбыз,
Сұмырай заңды суалтқанбыз.
Ілгері басқан елі бар,
Бірлігі күшті, қадамы құтты,
Жаңа тұрмысты, жас жұртты
Жасаушының біріміз.