Өлеңдер ✍️

Өмірдің босағасын жайдары аттап,

Қанатын айдын көлге жайған аппақ

Ұқсаған аққу құсқа бір қыз көрдім,

Тұратын ерініне ай қонақтап.

Мінезі қырмызыдай сызылып тұр,

Кетердей қоңыраулы үн үзіліп бір.

Үніне таулар толқып,

Жел желпініп,

Жатқандай сол дауысқа қызығып қыр.

Әніне әркім құмар тапқыр жанның,

Гүлдері билеп тұр ма бақ-қырлардың.

Жастығы жарасымын тауып тұр ғой,

Көліне келгендеймін аққу-қаздың.

Бөлейтін күй сазына жанды жаңа,

Жүрегі қалағандай әнді ғана.

Біржола өзіңді өзің ұмытасың,

Қосылған кезінде Айнұр домбыраға.

Сол бір сәт ағады өзен омыраулап,

Тасқындаған өзенде

Өмір аунап.

Айнұрдың дауысынан айлы кеште,

Айнала тұратындай қоңыраулап.

Мен әсте қаламаспын даңғойлықты,

Бұл заманда керек қой жанға ой мықты.

Өмірге Қажымұқан екі келмес,

Үн шығармай көтерген таудай жүкті...