Өлеңдер ✍️

Көкек көкек болғалы,
Жерден көтеріліп бұтаққа қонғалы,
Оның бастық болғаны да осы болды,
Ауданда бір досы болды
Сол досының сүйеуі,
Тағы бір қарындасының күйеуі —
Қосыла мақтап, қосыла қостады,
Сөйтіп көкек көтеріле бастады.
Көкек сонымен бастық та болды.
Әрине, аздаған мастық та болды,
Көпірді де, лепірді де,
Біреуге кейіп, біреуге жекірді де,
Ол ылғи сөзін "көкек " деп қақсады.
Өзінен басқаны білмеді,
Өзгені көзге ілмеді.
Бірте-бірте "туысы " көбейді,
Бұрынғыдан да тынысы кеңейді.
Кеңсені топыр басты,
Жан-жақтан ұтырласты:
— Кімсің?
— Нағашыңа нағашы едім.
— Кімсің?
— Нағашыңның ағасы едім.
— Кімсің?
— Жиеніңнің жиенімін.
— Кімсің?
— Апаңның қызының күйеуімін...
Көкектің алды топыр болды,
Бірі сатушы, бірі шофер болды.
Бірі дүкенге, бірі базға...
Ондай жұмыс аз ба ?
Тамырдың тұмыры көбейді,
Тұмырдың сыбыры көбейді.
Сорпаның сорпасы қосылды,
Жегіштің қолқасы қышыды.
Түйе түгімен зырғыды.
Көкектің үйі көпірді,
Қой маңырады, өгіз де өкірді.
Күнде қампан,
Күнде шампан
Ашылып та, шашылып та,
Төгіліп те жатыр,
Қалтаның аузы сөгіліп те жатыр.
Қылмыстың ізі артынша
Көміліп те жатыр.
Майдың сүбе білемі де,
Дүкеннің кілемі де,
Метро мен бастоны да,
Бәрі де солай жылжыды,
Көкек қосыла қылғыды...
Көрінгенді сондай "көкек " дей берме,
Ондай көкек бар, әрине, кей жерде.