Өлеңдер ✍️

  30.05.2021
  113


Автор: Қадыр Мырза Әли

Қашан сонау қызғалдағым семгелі

Қашан сонау қызғалдағым семгелі!
Қашан сонау қызыл шоғым сөнгелі!
Ширек ғасыр өтіп кетті,
Алайда
Қызғанасың,
Қызғанасың сен мені.
Кезім бар ма пәлеге бір ұрынған?!
Сен бірақ та осылайсың бұрыннан:
Қызғанасың
Сегіз өрім қамшыдай
Алдына сап айдап кетер бұрымнан.
Қашан ұзап кетіп едім төрімнен?
Мен емеспін қызықтырар көрінген.
Қызғанасың бірақ апорт беттерден,
Қызғанасың құлпынайдай еріннен!
Кезім бар ма әлде сені үркіткен?
Көгілдірді аяйсың ба бүркіттен?!
Қызғанасың қиған қастан садақтай,
Қызғанасың қара жебе кірпіктен!
Мұның бәрін өмірде мен ескергем.
Босқа айтыспа,
Әділ сөзде дес бермен.
Қызғанасың скрипка белдерден,
Қызғанасың егіз күмбез төстерден!
Арыстандай азу тісі ақсиған
Өтті жастық,
Айырылдық көп сыйдан.
Қарасаңшы боз қыраудай басыма,
Қарасаңшы сақалыма сапсиған!




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу