Өлеңдер ✍️

Жас кездегі кемшілігің жарты айып.
Ұят екен түк бітірмеу қартайып!
Енді көрсем:
Арнасына сыймаған
Асау өзен бара жатыр ортайып.
Көзді қарып найзағайдың жарқылы,
Бақыт қудық,
Даңқ қудың шарқ ұрып.
Енді көрсем:
Жататұғын дүркіреп
Өмір — өзен бара жатыр тартылып.
Кім уақытқа зәру болса —
сол ұқты:
Өлген жанның орны қашан толыпты?!
Енді көрсем:
Терең тірлік кешегі
Жаяу кешіп өтетіндей болыпты!
Қысқан сайын уақыт деген қаскүнем,
Жанарыма жиналады жас кілең.
Қиналамын
Қиналғандай
Таусылып
Бара жатқан арағына маскүнем.