Өлеңдер ✍️

Жалықтырды,
ұқсас күндер сырғыған,
Қай жерде екен,
қиялдағы мекенім.
Өзімді өзім
ұқпай жүріп, кімді ұғам?..
Кермек татып
бара жатса шекерім.
Енді өзімнен
сұраймын ба кешірім,
Көтермейді
бұдан артық жүрек шын.
Шынымды емес,
сырымды айтсам несі мін.
Жалғыз жаным,
тек сол ғана тілекшім.
Түсіндіріп
жатуға да болар-ау,
Бірақ оны
тыңдар ма екен бір адам.
Сол баяғы
іште жанған бір алау,
Сол алауды
сөндіре алмай жылағам.
Жылап тұрып
күле де алам, сұмдық-ай,
Кімге айналып,
қайда барып жай табам.
Пендемін ғой,
жар болса екен бір Құдай,
Әлде тіпті
жаратса ғой, қайтадан.
Бәлкім сонда
ем табармын дертіме,
Қайталамай
қателескен күндерді.
Берік болам
сөзіме де, сертіме,
Жылауды емес,
ұнатармын күлгенді