Өлеңдер ✍️

  15.05.2021
  205


Автор: Роза Сейілхан

Армандарым

Армандарымды қайтемін,
Адасып жүрген ақ таңда.
Сезімдерімді не істеймін,
Түсіп бір қалған қақпанға.
Мінезімді де білемін,
Шыдаған талай батпанға,
Адамдар ұқпас жанымды,
Ақтарсам ба екен, ақ қарға.
Жалғыз ойыммен өбісіп,
Жабырқап жүрген шақтарда.
Ақыл мен мұңды бөлісіп,
Кетер ем алыс жақтарға.
Қысы да келер, күз өтіп,
Жапырақ сынды өмірім.
Жаратқан соң-ақ қыз етіп,
Күндердің енді көбі мұң.
Мастанған емен, мақтанға
Жаным бір жайын тапқан ба?!
Өзім де біліп болмаймын,
Басыма қонған бақ бар ма?!
Не болар, ол бақ қонғанмен,
Шыр-пыры шыққан тірлікте,
Үтірі көптеу болғанмен,
Өмірдің өзі бір нүкте.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу