Өлеңдер ✍️

  15.05.2021
  197


Автор: Жұмекен Нәжімеденов

Толқындар

Жартас тұрды жағалауда тістеніп,
Қорланады ол – еркелесе толқындар.
Ерке-толқын шапшыды да түсті өліп...
Жартас тұрды баяғыша тістеніп.
Сол жартасқа кейде қатты сүрінді
Менің ерке толқындарым бүгінгі.
Жаңғырықтар жүзге бөліп бір үнді,
Сексен саққа жүгіртеді жырымды.
Күндер туды көкейі ырыс, сырты Бақ,
Күн көзінде бір жылу тұр жылтырақ.
Кеуде толы ой келеді шымырлап,
Көше толы күй келеді бұрқырап,
О, дариға, үмітімді үзбе, күн,
Үмітім сол – басылмаған іздерім.
Соған шейін көрмесін деп мені ешкім,
Өз ойыммен өзім ғана боп өстім.
Кей көңілді өзім күліп жылаттым.
...Күндер шіркін қағып алып денемді
Толқынына мінгізеді үміттің...




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу